The Man in Black Kwintet (B) Johnny Cash Tribute Missy Sippy Gent (09-03-2023) reporter: Marcel & photo credits: Marc Blues Photogrphy info club: Missy Sippy © Rootsville 2023

Het zijn weer drukke tijden en na Carlos Garbin eergisteren trok ik alweer richting Arteveldestad, but now for something completely different zoals ze bij Monthy Python plachten  te zeggen. Geen Delta of andere akoestische bluessoorten maar wel voor de klanken van Johnny Cash en dit met The Man In Black Kwintet.

Vermoedelijk is dit de meest opmerkelijke Johnny Cash tribute band van Vlaanderen,"Because you're mine, I walk the line". De diepe, doorleefde stem van zanger/gitarist Geert Bouckaert ligt heel dicht bij die van Cash doch hij geeft iedere song een eigen touch. Zangeres Yanina Van Steenbrugghe vult de partijen van June Carter op een warme soulvolle manier in. Gitarist Lajos Tauber zorgt met zijn Telecaster voor een krachtige country en rockende blues. Contrabassist Karel Algoed en drummer Tom Voet voegen slappin' rockabilly toe. Zeg nu zelf, daar blijf je toch niet voor thuis , nietwaar?

The Man in Black brengt een overzicht van de carrière van de grootste countryzangeer ooit in iets meer dan 20 songs, inclusief een zevental duetten Johnny Cash/June Carter. Cash stond jarenlang bovenaan de countrycharts en slaagde er ook in om door te breken naar een groter publiek.’ I walk the Line’, ‘Ring of Fire’, ‘Get Rhythm’: iedereen kent die nummers. Op zijn 70ste, vlak voor zijn dood, scoorde Cash nog een hit met ‘Hurt’, waardoor hij weer een nieuwe generatie wist aan te spreken.

Er was veel volk komen opdagen voor deze gig, wat zeg ik heeeeel veel volk, bij deze weten we waar de term “eivol” werd uitgevonden. Johnny Cash is nog steeds hot en spreekt verschillende generaties aan. Er was dus een mengeling van oudere en jongere Cash fans. Iets na negenen begon ons kwintet aan hun ding en de Johnny Cash-express trok zich op gang. Zoals verwacht werd de Wurlitzer aangezet en kregen we een resem hits gepresenteerd, mooi verdeeld in een 13-tal songs per set.

Het is nu wel zo dat Cash bijna niet na te bootsen valt is en ondanks het feit dat Bouckaert een diepe warme stem heeft , komt hij niet in de buurt van Johnny. Maar ik denk ook niet dat het de bedoeling is. De man wil gewoon zijn passie voor “The man in black” delen met zijn publiek en doet dat ook met verve en veel inzet. Yanina Van Steenbrugghe, is een zeer charmante verschijning met een, fijne, ietwat vettige stem die prefect past in haar rol van June Carter. Lajos bewijst alweer zijn uitzonderlijke kwaliteiten op gitaar en kroont zich tot de topper van de avond terwijl Tom en Karel het ritme strak houden. Netjes, proper afgewerkt, zoals het moet zijn.

‘Ain’t No Grave’, ‘Folsom Prison Blues’,‘I Walk The Line’, ‘Ring Of Fire’, ‘het knappe ‘Wayfairing Stranger’, ‘San Quentin (you’re a living hell to me) of  het onvermijdelijke ‘A Boy Named Sue’ om het eerste deel af te sluiten, waren maar enkele songs die ons in de ban hielden. Er werd duchtig meegezongen, danspassen werden gezet, kortom iedereen had de tijd van zijn leven. Even een frisse neus halen, want het was pokkenwarm in de Missy Sippy, slokje Duvel en we konden er weer tegenaan voor set 2.

Die verliep zoals de eerste set met ‘Wanted Man’ om de te beginnen over ‘Man In Black’, ‘Times A Wastin’, ‘Tennessee Flattop Box’, ‘I Got Stripes’, ‘Get Rhythm’, het minder gekende ‘Long Legged Guitar Pickin’ Man’ om af te sluiten met het meer gekende ‘Cocaine Blues’. Gezien Cash ook geregeld albums uitbracht met gospel, kon dit uiteraard op het menu niet ontbreken en werd met ‘I’ll Fly Away’, de Missy Sippy omgetoverd tot een echte Gospel kerk waarbij de aanwezigen in de handen klapten en meezongen. Hallelujah brothers and sisters, praise The Lord!!

Ondertussen was het doek gevallen over dit schitterend optreden en werd er gebruld om meer, verzoek dat zonder morren werd ingewilligd met ‘Jackson’ gevolgd door ‘Personal Jezus’, man , wat een geweldige versie was me dat ! Nog was de honger van de aanwezigen niet gestild want iedereen zat wel echt te wachten op dat nummer en we werden alweer op onze wenken bediend en knalde ‘Hurt’ door de boxen, toch één van de meest aangrijpende songs die Cash ooit de wereld heeft ingestuurd en hier op een zeer fijne manier gebracht.

Ondertussen was het al laat geworden, maar niemand die daar klachten over had. Supergenoten van dit optreden gebracht door klasbakken en alweer eentje om in te kaderen.

Marcel